donderdag 27 juni 2019

BALKAN 2019



afgelegde weg van thuis via Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Bosnië-Herzegovina, Kroatië, Montenegro, Albanië, Montenegro, tot Zlatibor in Servië


tocht door Servië, Montenegro, Bosnië-Herzegovina, Kroatië, Slovenië en dan weer huiswaarts


Het verslag van onze laatste reis (door de Balkan) heeft een eigen pagina gekregen. Bovenaan in de zwarte band zie je 'Balkan 2019' staan. Daar kan je het verslag lezen.
Ondertussen heb ik nog werk aan het monteren van een filmverslag. Wanneer deze klaar is, zet ik de link hieronder....

zaterdag 28 juli 2018

SLOVENIË 2018

Ik heb het verslag van de reis naar Slovenië verhuisd naar een aparte pagina. Je vindt dit terug in de zwarte vakjes bovenaan, met als titel 'SLOVENIË 2018'.

dinsdag 17 april 2018

PORTUGAL 2018

Ik heb het verslag van de reis naar Portugal verhuisd naar een aparte pagina. Je vindt dit terug in de zwarte vakjes bovenaan, met als titel 'PORTUGAL 2018'.

dinsdag 11 april 2017

HERBEUMONT, EEN RUSTIG WEEKEND ERTUSSEN UIT

vrijdag, 7 april 2017

Vandaag vertrokken we er even tussenuit voor een kort weekend. We reden naar Herbeumont, vlakbij Bertrix. Bompa en Wolfke waren vanmiddag al op 'voorwacht' gegaan. Zo waren al de praktische zaken al afgehandeld zodat wij meteen het huisje binnen konden. Rond half 9 draaiden we de oprit van Le Terme 36 op, even later gevolgd door Veerle en Johan. Naar goede gewoonte werden we met kleine geschenkjes op de kamer verwelkomd. 'Toevallig' hadden de schenkers van de zeepjes/shampoos dezelfde namen als bompa en Wolf.... (blijkbaar hebben die ook nog een optrekje in Madrid....)
Na de verkenningstocht door het grote, gezellige huis zetten we ons aan de lange tafel in de keuken om nog eens goed bij te babbelen. Gelukkig gold bij deze uitstap de regel van 8/9 niet (om 8 uur ontbijt, om 9 uur de motoren starten). Deze keer was het de regel 'On va voir'.




zaterdag, 8 april 2017

's Morgens werd ik gewekt door de stilte die doorbroken werd door het voorzichtige gezang van de vogels. Een blik door het raam toonde een landschap van heuvels waartussen de slierten nevel hingen. De dauwdruppels op het gras nodigden uit tot een blotevoetenwandeling. Dit werd duidelijk een ontspannen weekend. 
Bompa en Johan deden het ritje naar de bakker terwijl het koffiezetapparaat pruttelde. 't Zou een lang gepruttel worden... Het apparaat had een uur nodig om een volle pot te voorzien! Ondertussen kregen we de tijd om de omgeving te verkennen. Het huis had een heel grote tuin, inclusief tennisveld, pover voetbalveldje, hoogzit die over het dal keek, serre.... De eigenaar (een groot jachtliefhebber) had van dit goed een pareltje gemaakt. Snel werd het al duidelijk dat Johan, Veerle en bompa het domein dat tegenover lag, heel goed gekend hebben. Daarom werd besloten om een kijkje te nemen, na het ontbijt en de ontmoeting met een 'vreemde man' die door het huis dwaalde. Toch altijd gekheid met dieje bompa, hè.



Verschieten, ja, wanneer hij achter het hoekske opduikt.



Hoewel er eigenlijk een bord stond dat we er niet in mochten, deden we het toch. 't Duurde niet lang, of er kwam iemand met een stevige en vastbesloten tred, ons tegemoet. Toen de man Veerle en Johan herkende, werd het echter een warm weerzien. We kregen daarom geen uitbrander, maar een hartelijke rondleiding. Bompa kende het domein door zijn Mechelse school die er jaarlijks op bosklasse gaat. Op de grote groepsfoto's in de hal, herkenden we 'onzen Ronny'. 




Daar staat 'em!

Na de verkenning, 'strandden' we op het terras van het huis. Zalig vertoeven, zelfs in gezelschap van enkele 'boerenjongens'.



In 't groen of aan 't landscapen?


Chique keuken! Zo ééntje wil ik meteen!

Nadat enkelen nog een siësta gedaan hadden, gingen we sightseeing in en rond Herbeumont, vooraleer we ons klaarmaakten om in Bertrix te gaan eten. Als je ooit onder de kerk van Bertrix staat, moet je eens kijken naar het kruisbeeld van de toren... (staat die recht of scheef?)




Technische controle... Waarvoor zou dat toch dienen?


Uitzicht vanop de slotmuren van de ruïne van Herbeumont




Na het avondeten waagden we ons aan een nostalgische avond. Gelukkig bestaat er iets als Youtube. Via dat kanaal, haalden we herinneringen op (Avro's Toppop, Mud, De Siervogels, .......)


zondag, 9 april 2017

Na hetzelfde rustige ochtendritueel van gisteren, begonnen we aan een tripje door de streek (met de zwarte 110 deze keer, dan kon iedereen mee in 1 wagen). We reden via kleine dorpjes richting Bouillon. Onder de welbekende grote burcht deden we een terrasje vooraleer we naar de plaats zouden rijden waar bompa voor een verrassing ging zorgen. En wat voor ééntje!!!
Hij had voorzien dat we een offroadtocht op een Segway konden maken! Dat beloofde spannend te worden. Hans, de begeleider, gaf ons elk een korte cursus zodat we al snel de kneepjes onder de knie hadden. En weg waren we, door de bossen, langs de Semois en het graf van de reus, stijgen en dalen, ... Het was een succes, zelfs voor ééntje met tijdelijk blijvend resultaat. Mercietjes bompa, voor deze unieke ervaring!





Nog even evalueren op het terras van den Hans, en proeven van zijn biertje.





Terug in Herbeumont, deden we ons nog tegoed aan verse asperges (met dank aan de keukenploeg!). Voor ons zat het erop.... Wij vertrokken al een dagje eerder terug, om tijdig op te kunnen voor de arbeid die zou wachten.... 
Wat hebben we weer genoten! Weekendjes om te koesteren.... 't Moet echt niet altijd groot zijn! 








vrijdag 30 december 2016

LONGWY KERST 2016

We raaên een korte kerstrit rond Longwy in Noord-Frankrijk!
27, 28 en 29 december

Dinsdagvoormiddag rond half 10 kwamen we bij elkaar op een pleintje in Réhon. Dit is een kleine gemeente, vlakbij Longwy. 





In Longwy zouden we 2 keer overnachten in de B&B La Fraiseraie.



(Benieuwd naar meer info? Via bovenstaande foto geraak je op hun website)

Er werd niet lang getreuzeld om meteen van start te gaan met de eerste track. 't Was soms een beetje moeilijk om de aangeduide wegen in te slaan (verbodsborden....) maar met de kennis van volgende spreuken: 'waar een wil is, is een weg' en 'de aanhouder wint', vonden we toch steeds opnieuw de weg die we moesten volgen. Er moest al eens gestopt worden voor een sanitaire en maagversterkende stop - momenten waarop gezellig kon getaterd en verbroederd worden. 






Teveel mosterd gebruikt?



Vergeten we dan vooral ook niet dat er tijdens de eerste grote stop al traditioneel gesleuteld moest worden ook (alternator die moest vervangen worden; geloof het of niet maar zelfs dat heeft dan toevallig iemand bij).



Bij het verderzetten van de route, merkten we her en der al wat bunkers op. Even later passeerden we langs forten van de Maginotlinie. Iemand van de groep wist te vertellen dat er ééntje zou zijn waar je binnen zou kunnen. Hm, dat versterkte bij menigeen de nieuwsgierigheid.... 


het begin van een gigantisch tunnelcomplex
Wil je meer zien? Klik even op de foto


Deze wagonnetjes dienden om de munitie te vervoeren.




Een goed werkende zaklamp is een absolute must!


werkplaats met werkbanken




een gigantisch gepantserde deur



het 'slotje' van de deur

Gewapend met enkele zaklampen, prikkeldraad en koeievlaaien trotserend, gingen we op ontdekking. We daalden naast een kapotte liftkoker enkele tientallen meters af, wrongen ons langs verroeste maar toch stevige deuren en vatten onze tocht verder aan. We werden voor onze moeite beloond: een goed bewaarde versterking onder de grond; gangen en ruimtes (zelfs een werkplaats/smidse met werkbank), bedrading, gigantisch versterkte deuren.... 't Was best wel een beetje spannend en avontuurlijk. We hebben niet het ganse bouwwerk bezocht; dat zou te lang geduurd hebben en het was al donker aan het worden. De auto's werden met hun neus richting b&b gezet.
't Mag gezegd worden dat deze heel mooie kamers heeft, net als een gezellig hoekje met zetels en tv, een grote ruimte met tafel en stoelen, een keukentje dat oogt als volwaardige keuken. Jammer dat er een fornuis ontbreekt...
Omdat er 's avonds ook geen avondmaal wordt voorzien, waren we genoodzaakt om met de auto naar 't stadje te rijden om te gaan eten. Dat gingen we echter maar 1 keertje doen; tijdens onze heenrit keken we al uit of we onderweg geen eetgelegenheid vonden waar we iets zouden kunnen gaan afhalen.


Woensdagochtend werd het ontbijt geserveerd vanuit de Fraiseraie. Sober maar in gezelschap smaakte het toch niet slecht. De 'madame' wist ons te vertellen dat er ons een dag met temperatuur rond/onder het vriespunt stond te wachten. Dat kan altijd enkele mooie plaatjes opleveren. 










't Was een track met enkele uitdagingen. De kettingzaag moest al eens bovengehaald worden. 




Nadat de boom bijna helemaal was overmeesterd, werd de actie afgeblazen. 't Bleek namelijk dat er iets verderop nog een groot rotsblok en nog omver gewaaide bomen lagen....

Er waren ook stukjes waarbij de rijtechniek en de winch moesten ingezet worden. 














Een soepje met Frans brood waren dan ook zeker weer verdiend. We stopten hier op een parking vlakbij een ander fort uit die gordel. 


Een andere uitdaging was dan weer een stukje weg waarbij de chauffeurs konden bewijzen dat ze de afmetingen van hun auto goed konden inschatten. Af en toe wat aanwijzingen van iemand die de situatie van buitenaf kon overzien, maakten het een beetje makkelijker.








Omdat de duisternis weer aan het invallen was, reden we naar de verblijfplaats. De tafel was al snel de 'place to be'; een drankje, een hapje en afgehaalde pizza's vormden de ingrediënten van een geanimeerde avond.






Donderdagochtend.... Dezelfde tafel, hetzelfde publiek, een rustige sfeer. Tijd voor het ontbijt en een kort overleg over de organisatie van het vertrek.






't Was weer koud geweest 's nachts. Nadat alle ramen bevrijd waren van de vrieskou, vertrokken we voor de laatste track in de buurt. Af en toe werd er gestopt bij een plek waar we iets konden bekijken. 








Een impressie van de track? Klik op foto en op het woordje impressie

Of we stopten om een laatste keer in de buitenlucht te eten. Sommigen dachten al aan de frietstop die 's avonds zou volgen....






Toen de avond begon in te vallen, werd de track gestopt. De schoenen werden verwisseld of van hun portie vettige kleigrond bevrijd; een frietkraam werd uitgekozen om er voor de laatste keer samen te eten. Van daaruit splitsten de wegen voor iedereen huiswaarts. 't Was weer fijn! Bedankt allemaal!





Nog even dit: wil je graag alle foto's van deze trip zien? Klik