27, 28 en 29 december
Dinsdagvoormiddag rond half 10 kwamen we bij elkaar op een pleintje in Réhon. Dit is een kleine gemeente, vlakbij Longwy.
In Longwy zouden we 2 keer overnachten in de B&B La Fraiseraie.
(Benieuwd naar meer info? Via bovenstaande foto geraak je op hun website)
Er werd niet lang getreuzeld om meteen van start te gaan met de eerste track. 't Was soms een beetje moeilijk om de aangeduide wegen in te slaan (verbodsborden....) maar met de kennis van volgende spreuken: 'waar een wil is, is een weg' en 'de aanhouder wint', vonden we toch steeds opnieuw de weg die we moesten volgen. Er moest al eens gestopt worden voor een sanitaire en maagversterkende stop - momenten waarop gezellig kon getaterd en verbroederd worden.
Teveel mosterd gebruikt?
Vergeten we dan vooral ook niet dat er tijdens de eerste grote stop al traditioneel gesleuteld moest worden ook (alternator die moest vervangen worden; geloof het of niet maar zelfs dat heeft dan toevallig iemand bij).
Bij het verderzetten van de route, merkten we her en der al wat bunkers op. Even later passeerden we langs forten van de Maginotlinie. Iemand van de groep wist te vertellen dat er ééntje zou zijn waar je binnen zou kunnen. Hm, dat versterkte bij menigeen de nieuwsgierigheid....
het begin van een gigantisch tunnelcomplex
Wil je meer zien? Klik even op de foto
Deze wagonnetjes dienden om de munitie te vervoeren.
Een goed werkende zaklamp is een absolute must!
werkplaats met werkbanken
een gigantisch gepantserde deur
het 'slotje' van de deur
Gewapend met enkele zaklampen, prikkeldraad en koeievlaaien trotserend, gingen we op ontdekking. We daalden naast een kapotte liftkoker enkele tientallen meters af, wrongen ons langs verroeste maar toch stevige deuren en vatten onze tocht verder aan. We werden voor onze moeite beloond: een goed bewaarde versterking onder de grond; gangen en ruimtes (zelfs een werkplaats/smidse met werkbank), bedrading, gigantisch versterkte deuren.... 't Was best wel een beetje spannend en avontuurlijk. We hebben niet het ganse bouwwerk bezocht; dat zou te lang geduurd hebben en het was al donker aan het worden. De auto's werden met hun neus richting b&b gezet.
't Mag gezegd worden dat deze heel mooie kamers heeft, net als een gezellig hoekje met zetels en tv, een grote ruimte met tafel en stoelen, een keukentje dat oogt als volwaardige keuken. Jammer dat er een fornuis ontbreekt...
Omdat er 's avonds ook geen avondmaal wordt voorzien, waren we genoodzaakt om met de auto naar 't stadje te rijden om te gaan eten. Dat gingen we echter maar 1 keertje doen; tijdens onze heenrit keken we al uit of we onderweg geen eetgelegenheid vonden waar we iets zouden kunnen gaan afhalen.
Woensdagochtend werd het ontbijt geserveerd vanuit de Fraiseraie. Sober maar in gezelschap smaakte het toch niet slecht. De 'madame' wist ons te vertellen dat er ons een dag met temperatuur rond/onder het vriespunt stond te wachten. Dat kan altijd enkele mooie plaatjes opleveren.
't Was een track met enkele uitdagingen. De kettingzaag moest al eens bovengehaald worden.
Nadat de boom bijna helemaal was overmeesterd, werd de actie afgeblazen. 't Bleek namelijk dat er iets verderop nog een groot rotsblok en nog omver gewaaide bomen lagen....
Er waren ook stukjes waarbij de rijtechniek en de winch moesten ingezet worden.
Een soepje met Frans brood waren dan ook zeker weer verdiend. We stopten hier op een parking vlakbij een ander fort uit die gordel.
Een andere uitdaging was dan weer een stukje weg waarbij de chauffeurs konden bewijzen dat ze de afmetingen van hun auto goed konden inschatten. Af en toe wat aanwijzingen van iemand die de situatie van buitenaf kon overzien, maakten het een beetje makkelijker.
Omdat de duisternis weer aan het invallen was, reden we naar de verblijfplaats. De tafel was al snel de 'place to be'; een drankje, een hapje en afgehaalde pizza's vormden de ingrediënten van een geanimeerde avond.
Donderdagochtend.... Dezelfde tafel, hetzelfde publiek, een rustige sfeer. Tijd voor het ontbijt en een kort overleg over de organisatie van het vertrek.
't Was weer koud geweest 's nachts. Nadat alle ramen bevrijd waren van de vrieskou, vertrokken we voor de laatste track in de buurt. Af en toe werd er gestopt bij een plek waar we iets konden bekijken.
Een impressie van de track? Klik op foto en op het woordje impressie
Of we stopten om een laatste keer in de buitenlucht te eten. Sommigen dachten al aan de frietstop die 's avonds zou volgen....
Toen de avond begon in te vallen, werd de track gestopt. De schoenen werden verwisseld of van hun portie vettige kleigrond bevrijd; een frietkraam werd uitgekozen om er voor de laatste keer samen te eten. Van daaruit splitsten de wegen voor iedereen huiswaarts. 't Was weer fijn! Bedankt allemaal!
Nog even dit: wil je graag alle foto's van deze trip zien? Klik
