WALES 2016

TRUE COLORS OF WALES

29 oktober 2016
dag 1

Rond 20.00 uur vrijdagavond was de auto gepakt en besloot ik al maar om te gaan slapen. Het zou me een nachtrust van 5 uur en half opleveren. Toch was het een beetje pijnlijk toen de wekker om half 2 afliep... Om 2 uur vanochtend startte de motor, richting Calais. Er was heel weinig verkeer zodat we ons rond kwart voor vijf bij een helft van de groep konden aansluiten op de parking van de carferry. Een uurtje later zaten we gezellig aan ons eerste Engels ontbijt, compleet met bacon, boontjes in tomatensaus en tomaat (met enkele uren later resultaat in de vorm van een hartige, dikwijls wederkerende geur). Ondertussen werd er nog wat heen en weer geredeneerd over het verzetten van het winter/zomeruur dat al dan niet ook in het Verenigd Koninkrijk wordt gedaan. So what, ik zal wel op de eerste, beste klok in Wales kijken...
Onze Engelse rit ving aan vanaf Dover. Aan één van de eerste grote Mac Donalds naast de snelweg, ontmoetten we de andere helft van de groep. Toch besloten we om verder naar Wales te rijden in 2 groepen. Het is veel te moeilijk om met een groep van 11 Land Rovers bij elkaar te blijven. We spraken af om elkaar rond de middag aan een andere Mac weer te zien, samen te eten en dan verder te rijden. Vanaf het moment dat we in Wales waren (over de grote brug aan de monding van de Severn), loodste bompa ons via landelijke wegen naar Llandovery. Het mag gezegd worden: Wales is mooi! Zeker wanneer het baadt in de herfstkleuren. De landwegen zijn smal, gelegen tussen een wegrand van heggen en muurtjes. Men kent hier 2 snelheden: 50 km/uur in de dorpjes; 100 km per uur vanaf het moment dat je het dorp buiten rijdt. Bompa wist er wel de paadjes uit te kiezen. We hebben al kennis gemaakt met de vettige grond die toch wel vraagt om goede stuurmanskunsten of een degelijk voorziene wagen. Onderweg zijn we ook nog even gestopt om naar een ploegwedstrijd met oude tractoren te kijken. Man,man, er werd gewerkt met grote precisie! 
Rond 4 uur arriveerden we in onze cottages. Op dit moment wordt de aperitief klaargezet. De Walese tweeling Marc en Andrew hebben ons al heel gastvrij ontvangen. 't Ziet er hier goed uit! Hier gaan we nog genieten!






WARM VAN WALES

dag 2
30 oktober 2016

Het wordt precies een gewoonte om rond 20.00 uur te gaan slapen... Gisteravond, na een overheerlijke maaltijd, kropen er al velen in hun bed. Het was per slot van rekening een heel lange dag geweest. We hadden van de eigenaars gehoord dat men in Wales ook de stap zet van zomeruur naar winteruur; dat was dus een meevaller! Ook hier konden we een uur langer slapen! En dat heeft de meesten wel deugd gedaan. In ieder geval waren de meesten heel wat frisser na een goede nachtrust. Het ontbijt oogde ook al veelbelovend! De dag was weerom goed begonnen!
Rond 10 uur was de groep volledig bij de briefing in het dorpje. We splitsten ons op in 2 groepen en verdeelden de ook de 2 roadbooks. We vertrokken met een groep van 5 defenders het landschap van Wales in (bossen, beetje verhard, zandwegen, enkele doorwadingen....). Het moet gezegd worden dat Wales geweldig off-road gezind is, zowel de mensen (bewoners, wandelaars, mountainbikers, ...) als de omgeving (nergens slagbomen die verhinderden dat je ergens in mocht; zelfs bordjes die zeggen dat de gebieden toegankelijk zijn voor: wandelaars, fietsers, quads, motors, terreinwagens! Men kan in België nog iets leren over verdraagzaamheid! Onderweg zijn we gestopt voor een picknick tussen de mountainbikers; de bokes smaken toch altijd heerlijk in goei gezelschap! Rond 4 uur in de namiddag begon de kracht van de zon stilaan af te nemen. We hadden er ook al een behoorlijke tocht opzitten. Veerle heeft dikwijls poortjes open gedaan die Nadine nadien netjes terug heeft dichtgedaan. 't Is stilaan tijd om wat te verfrissen, aperitiefke te nemen en dan weer de benen onder tafel te steken voor de lekkere gerechten die er zullen geserveerd worden. Ik hoor net de tweede groep binnenkomen; 't zal weer snel ambiance worden!




Er wordt serieus geluisterd: wie neemt welke roadbook, waar rijden we heen, waarop moeten we letten?



Op deze weggetjes mag je 100 km/uur rijden.







't Kan hier schuiven....




Landschap om van te genieten... Wales zit in m'n top 3!


Tijd om gek te doen (wat voor deze heer niet zo moeilijk is....)



klik op de foto


KLIM VAN DE SERIE I UIT 1948 - EDITIE 2016

31 oktober 2016
dag 3

Het stramien van deze dag was grotendeels hetzelfde als gisteren. We hadden het ook zo op voorhand gepland: 2 groepen, 2 roadbooks, dag om dag wisselen... We wisten ook al ongeveer welke uitdagende stukjes we zouden tegen komen: een pub die tevens post-/verzekeringskantoor/winkel/restaurant/krantenwinkel... was, een stuk waarbij er zeer technisch moest gereden worden, een klim die in 1948 afgelegd was als proef voor de Serie I (achteraf is gebleken dat we deze andersom hebben gedaan; we hebben hem niet geklommen maar afgedaald.... ). We hadden voor dit boekje ook nog het geluk dat het weer een gigantische partner was: temperatuur rond de 20° en een stralend najaarszonnetje. Ik laat jullie meegenieten!


N'een banaan stiekem willen mee smokkelen, hè.... Neenee, betrapt!








Pub, postkantoor, verzekeringen, .... All in!





Walese wijsheid in de pub


en onderweg.





Deze keer waren het de bremzen niet. Die verung ist versprungen.



NAAR 'DEN DAM'

1 november 2016
dag 4

Worden we wijzer (of ouder....)? In ieder geval lagen de meesten gisteren tegen half 10 onder de wol. 't Hield wel in dat we vanochtend weer op tijd van de partij waren. Het was ook nodig want we moesten om 9 uur stipt kunnen vertrekken. We hadden een roadbook van 180 km voor de boeg maar we wisten dat we die niet helemaal zouden kunnen uitrijden. We wilden in ieder geval passeren langs de stuwdam waarop een Land Rover naar boven is gelierd (Geloof je 't niet? Kijk maar op de volgende link!). 't Was een gigantisch mooi boekske dat we gedaan hebben: we reden tussen de schapen, op kleine veldwegen langs het glooiende landschap. Af en toe kwamen we een huis tegen maar voor de rest konden we ons vrijwel alleen (als je dat alleen kan noemen... een groep van 11 Land Rovers) op de wereld wanen. Er zaten ook hier en daar stukjes van erg technisch rijden tussen. Onze mannen hebben zich kunnen uitleven. Onderweg hebben Veerle en bompa (met assistentie van Pascale, Ronny en Bjorn) ons verrast met warme pannenkoeken en wafels. We reden een ganse tijd tussen de wolken en vervolgden onze weg ook nadat de zon al verdwenen was. De helpdesk van de technische assistentie is 2 keer geraadpleegd door de Johans uit de groep: de éne met storing in de motor, de andere omdat het achterste linkerwiel los stond.
Ja,  Wales verrast telkens weer! We zijn van plan om het boek helemaal uit te rijden, één van de volgende dagen. Het avondeten smaakte zoals gewoonlijk. We worden hier langs alle kanten verwend!


Even bespreken wat er vandaag op het programma staat.




Een rijtje Land Rovers door het Walese landschap


Klik op de foto voor een filmpje


Klik




De mobiele bakkerij in actie. 




Beetje bloemsuiker op het dessertje...



Voor wie nog steeds denkt dat er enkel 'macadam' in Wales is... Klik


Alle auto's op een rijtje, onderaan DE dam






In de wolken...

BRECON

2 november 2016
dag 5

Deze dag was de 'lazy day' van de vakantie. Een roadbook rijden stond niet op het programma; iedereen kon een beetje doen wat hij/zij wilde. Sommigen gingen op wandel in de buurt, anderen gingen stadjes bezoeken (met planten- en vlindertuin), reden naar het strand, gingen op zoek naar een nieuwe band voor de wagen... 
Wij gingen samen met Veerle en Jo naar Brecon, op zoek naar 'een pot wax die in een bain-marie moest gezet worden'. Het stadje lag op ongeveer een half uur rijden van onze cottage. Eerst zochten we naar een parkeerplaats waar we onze Defenders veilig konden achterlaten. Op elke parking kon je maar maximum 2 uur betalend parkeren. Dat deden we dan ook vooraleer we de stad in doken. Gezellig stadje, veel winkels, we vonden al snel wat we moesten hebben. Aangezien we daar rond het middaguur waren, hebben we er dan ook maar iets gegeten. De mannen genoten van hun T-bone. Onderweg naar de parking, werden er nog enkele miniatuurdefenders gekocht en ongeveer een half uur na onze betaalde tijd, arriveerden we bij onze wagens... Net te laat... De parkeerwachter had de bon van 25 pond reeds geschreven. Merde! 
Onderweg naar 'huis' zijn we nog langs een 'Halloweenkerkje' met 'Halloweenkerhof' gepasseerd. Ze konden zo uit een horrorfilm geplukt zijn.
's Avonds werden we verwacht op een 'romantisch' diner. Er was gevraagd om zich deftig te kleden. We hadden afgesproken om ons te kleden in iets wat ons aan 'reizen' zou doen denken. 't Resultaat mocht gezien worden: we hadden Schotten, een Poolse kuisvrouw, Ieren, een soldaat uit Auschwitz, een Filipijnse, een Indonesische, de Walese tweeling Mark-and-Andrew-II, ...
Al snel werden de reisverhalen opgediept en werd er weerom gelachen met al de fratsen die tijdens de reizen beleefd waren. 't Was weer een avondje om op onze harde schijven op te slaan en achteraf nog dikwijls deugd aan te hebben!


Onze cottage


met terras


dat uitkeek op deze brug.


Zo steekt men de parkeerboetes achter de ruitenwisser. Je kan er niet naast kijken. 






Ronny herhaalde zijn Ierse act.


Groepsfoto. Zoek de tweeling en de Schotten.



LANGE ROADBOOK

3 november 2016
dag 6

Vanmorgen vertrokken we met een groep van 6 wagens voor weerom een mooie roadbook door Wales. Poortjes open, poortjes toe, rijden door een immens groot en mooi terrein, her en der grote kuddes schapen (Wales telt duizenden schapen!), 's middags onderweg stoppen voor een lekkere broodmaaltijd (en een soepeke of koffieke), greenlanen, genieten van het mooie landschap, af en toe pittige, technische stukken....
We sloten de rit af met een stop in een pub en kwamen net op tijd aan voor het avondeten. 't Was weer een mooie dag! Morgen willen we weer een dag in dezelfde stijl.

Hier begon een lange klim waarbij technisch moest gereden worden.




Picknick onderweg, steeds een gezellige boel.





Een bekende waterval uit de streek; je kon er achter door wandelen.





TUSSEN DE FAZANTEN

4 november 2016
dag 7

Na het ontbijt hebben we ons in verschillende groepen opgesplitst naargelang de keuze van hetgeen ieder nog wilde doen op de laatste dag. Wij zijn in het gezelschap van bompa, Vero, Pascale, Veerle en Johan het laatste gedeelte van het roadbook van het stuwmeer gaan doen. In het begin zijn we nog langs een garage gereden om er een 'gouden', geleende gereedschapssleutel terug aan de eigenaar te geven. Onderweg hebben we enkele mooie stukjes gedaan, vooral geflankeerd tussen opvliegende fazanten. Dirks fantasie leverde hem heel wat afgeknabbelde bouten op.. In een tankstation namen we even een koffiepauze om nadien ergens tussen de weiden te stoppen voor het eten. We hadden daar alvast een eerste aperitief van de dag voorzien; de laatste dag mocht een beetje apart getint zijn. We hebben er alvast getoast op een geslaagde, gezellig aparte vakantie. Pascale en Dirk probeerden er ook om enkele fazanten te 'vangen' maar hiervoor zullen ze toch eerst nog wat meer moeten oefenen en nog eens terug moeten komen. Hun primitieve jachttechniek leverde hen dan ook geen stukje gevogelte op. Ja, de afgeknabbelde bouten zullen dan ook maar louter fantasie blijven...
Het laatste stuk loodste ons naar een vrij 'diepe' doorwading waar we de wagens van de meeste van de moddersporen van de onderkant konden verwijderen op een vrij makkelijke manier. 
Ondertussen zijn onze wagens volgetankt en de bagage staat klaar om ingeladen te worden. Voor we aan onze aperitief beginnen, zal alles klaar staan voor vertrek morgen. Maar eerst gaan we nog genieten van onze laatste avond hier in Wales.





Het land van de 1000 (neen, niet meren) schapen





Fazanten jagen





2 'brave' schaapkes in een hok...


Leuk!






BYE, BYE WALES

5 november 2016
dag 8

Vanmorgen hadden we, naar dagelijkse gewoonte, al weer een gevulde keukentafel vooraleer we gingen ontbijten. Er werd niet enkel geaperitiefd voor het avondeten... deze reis was er meestal ook al een 'koffie-voor-drink' voor het ontbijt. Nadat we een laatste keer gegeten hadden in onze farm, werd er in verschillende groepjes afgereisd. Wij zaten in het gezelschap van 5 wagens. De rit verliep vlot; we stopten enkele keren voor de noodzakelijke plasstops maar kwamen zeker tijdig aan om de boot te nemen. Daar konden we nog even gezellig bij elkaar zitten, een knabbeltje/babbeltje doen of een kaartje leggen.
Nadat de boot was aangemeerd in Calais en we de eerste meters op het Europese vasteland hadden gebold, hielden we snel halt om afscheid te nemen van elkaar. We kunnen terugkijken naar een warme, gezellige reis en een aangename kennismaking met Wales. Deze reis zal ook bijblijven als een bijzondere reis, weerom in elkaar gestoken door een bijzondere persoon, gekleurd met een gezelschap van warme mensen. Een reis die gereden werd met een effectieve groep van 11 wagens maar dikwijls in gedachten met 12 wagens. 
Ondertussen is de eerste machine met was gevuld, de wagen volledig leeggemaakt, de lege 'bakken' met materiaal op hun vertrouwde plaats in huis gestald. Nogmaals dank aan het leuke gezelschap!


De krijtkusten van Dover vervagen geleidelijk aan op de achtergrond.






Opgepast, vanaf hier rijden we terug aan de rechterkant van de weg.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten